1.  
    2. صفحه اصلی
    3. همراهی با ما
    4. پیوندها
    5. نقشه سایت
    6. تماس با ما
    7. English
    • www    iranzanan.com
    1. دیدگاه
        1. یادداشت ها
        2. گفته ها
        3. نامه ها و پیام ها
        4. بیانیه ها
        5. مقالات
        6. راهبردها
    2. اجتماعی
        1. نشست ها و همایش ها
        2. گزارش اجتماعی
        3. تشکل های زنان
        4. فعالیت تشکل های زنان
        5. فعالیت های بین المللی
        6. زنان پیشگام/ فعال
        7. معرفی
        8. مشاوره - صدای مشاور
        9. از وبلاگ ها
        10. بازار
        11. زنان و کارآفرینی
            1. تحقیقات و مطالعات
            2. آموزش
            3. خواندنی ها
            4. کارآفرینان
    3. مراکز و مناصب
        1. دولت
        2. مجلس و شورای شهر
        3. واحدهای تابعه، نهادها و سازمان ها
        4. بین الملل
        5. نظارت، بررسی، تحلیل عملکرد
    4. فرهنگی
        1. هنر و ادبیات
        2. نقد و بررسی
        3. تلویزیون
        4. سینما و تئاتر
        5. مذهبی، معارف، فقه
        6. مقالات، سخنرانی ها
        7. مقاله ها از رسانه ها
        8. زنان اهل قلم و اندیشه
        9. تحقیقی، مستند
        10. آموزش- سلامت
        11. حقوقی
        12. کتاب
    5. مطالعات زنان
        1. تحقیقات و مطالعات
        2. سایت ها و نشریات
        3. مراکز و اسناد
        4. کنفرانس ها و نشست ها
        5. بین الملل
        6. مستندات
        7. پژوهشگران و کارشناسان
        8. در رسانه ها
        9. تحلیل-نظر
        10. نظرات
    6. اخبار و گزارش ها
        1. نظر و تحلیل خبر
        2. گزارش
        3. اخبار زنان
        4. از رسانه ها- بین الملل
        5. زنان در رسانه ها
    7. پرسش و پاسخ
        1. سلامت خانواده
        2. فقه و حقوق
        3. استفتائات
    8. گالری تصاویر
    9. صدا
    10. ویدئو
    1. صفحه اصلی » دیدگاه » مقالات »
        • یکشنبه، ۲۹ فروردین ۱۳۸۹
        • نگرش تاریخى به اشتغال زنان‏


        جهان: پدیده «اشتغال» از ابتداى زندگى اجتماعى بشر مورد توجه بوده است. اشتغال زنان همراه با مردان در مزارع و در خانه، اَمرى عادى تلقّى مى‏شد؛ هر چند تفکیک نقش‏ها و وظایف، جزء اصلى اشتغال محسوب مى‏گردید.

         در این مطلب نگاهی تاریخی در جوامع مختلف به اشتغال زنان شده است که نکات جالبی را در خود دارد.

        ۱٫ رُم باستان‏
        زن در رُم باستان از همه حقوق محروم بود و داراى هیچ گونه جایگاه و اختیارى نبود. دختران و زنان مانند شى‏ء مملوک معامله مى‏شدند و از حقوق اقتصادى نیز هیچ بهره‏اى نداشتند. نکته قابل توجه در خانواده‏هاى رومى این است که قرابت و خویشاوندى رسمى و حقوقى فقط در خصوص مرد معنا پیدا مى‏کند و بین زن با مرد و زن با زن خویشاوندى وجود ندارد. مرد هر وقت صلاح مى‏دانست، مى‏توانست زن یا دختر را بفروشد، قرض و کرایه دهد یا بکشد. از این رو وقتى زن از حداقل حقوق انسانى محروم باشد و به عنوان شى‏ء با او رفتار شود قطعاً از حقوق و امتیازات اقتصادى بهره‏مند نخواهد شد.

        ۲٫ یونان باستان
        ‏ زن در یونان باستان نه تنها مخلوقى حقیر شمرده مى‏شد بلکه حداقل به عنوان انسان با زن رفتار نمى‏شد. زن همانند شى‏ء در اختیار مرد بود و مرد هرگونه رفتارى را با او انجام مى‏داد و زن در این دوره از هیچ حقوقى برخوردار نبود، در نتیجه از فعالیت اقتصادى و اشتغال نیز محروم بود. تنها موردى که براى فعالیت اقتصادى و اشتغال زنان در تاریخ یونان باستان ذکر شده، مربوط به حضور زنان براى فعالیت اقتصادى و اشتغال در بازار بوده است. این اشتغال همراه با مردان بوده و فقط در منطقه «کریت» مشاهده شده است.

        ۳٫ ایران باستان‏
        در ایران در عصر هخامنشیان و اشکانیان، همانند روم و یونان، مرد در استفاده از اموال زن کاملاً مختار بوده؛ چون زن از هیچ حقوقى برخوردار نبوده است. به طور کلى زن داراى حداقل حقوق انسانى نبود تا بتواند فعالیت اقتصادى و اشتغال به کارى داشته باشد.

        وجود طبقات ممتاز در ایران موجب شد زنان از حیث اختیارات و مزایاى اجتماعى به دو دسته تقسیم شوند: ۱٫ زنان اشراف و بزرگان؛ ۲٫ زنان طبقه پایین‏تر. امّا واقع مطلب این است که زنان اشراف در مقابل مردان طبقه خود، همان مقام و موقع را داشتند که زنان طبقه پست‏تر نسبت به مردان خود دارا بودند. هر دو دسته از زنان از حقوق اقتصادى و اشتغال بهره‏اى نداشتند و فقط زنان طبقه اشراف از زندگى بهترى نسبت به زنان طبقه پایین‏تر برخوردار بودند.

        امّا در عصر ساسانى که افراد جامعه به طبقات مختلفى تقسیم مى‏شدند، در داخل هر یک از طبقات، زنان متناسب با فرهنگ و وضعیت اشتغال طبقه خود مشاغلى را برعهده داشتند؛ مثلاً پوراندخت و آذرمیدخت که از زنان خاندان سلطنتى بودند، حکومت کردند. زنان سایر طبقات نیز بسته به طبقه خود به کار ریسندگى، کشت و زرع یا صنعت آن روز اشتغال داشتند. از ویژگى‏هاى این دوران، مالک شدن دستمزد و درآمد توسط زنان بود که مى‏توانست خود آن را بردارد یا به شوهرش بدهد.

        ۴٫ عربستان قبل از اسلام‏
        وضع زنان و دختران در عربستانِ جاهلیت بسیار رقّت‏بار بوده است؛ دختران در نظر پدران، و زنان در نظر شوهران موجودى ضعیف و بى‏قیمت و قابل تملک و معامله بوده‏اند. اختیارات مرد نامحدود بود و مادر در محدوده خانه زندگى مى‏کرد ولى حق هیچ‏گونه مداخله‏اى در امر زندگى نداشت. یکى از بدترین سنت‏هاى جاهلى درعربستان قبل از اسلام، زنده به گور کردن دختران بوده است.

        ۵٫ عصر ظهور اسلام‏
        با ظهور اسلام کرامت انسانى زن احیا شد و زن در کنار مرد به عنوان نیمى از پیکره حیات بشرى مطرح گردید. اسلام دخترکشى را ممنوع کرد و به جامعه آموخت که به دختران احترام بگذارند.

        زن‏هاى صدر اسلام در امور اجتماعى، سیاسى و فرهنگى و کارهاى دیگر مشارکت داشتند. قرآن کریم کسب و تلاش اقتصادى زنان و مردان را تأیید کرده و مالکیت آنان را بر آن مترتب ساخته است: «للرجال نصیب مما اکتسبوا و للنساء نصیب مما اکتسبن؛(نساء آیه ۳۲٫) براى مردان از آن‏چه کسب کرده‏اند بهره‏اى است و براى زنان [نیز] از آن‏چه کسب کرده‏اند بهره‏اى است.» ا

        اشتغال زنان در عصر پیامبر (ص) به شکلى گسترده به چشم مى‏خورد و در تمامى شغل‏هاى رایج آن زمان، زنان حضور داشتند. زنى به نام زینب پزشک قبیله بنى‏داوود بود و مریضان را مداوا مى‏کرد. زنانى بسیار به امر شبانى و دامدارى اشتغال داشتند مانند سلامه و ام‏هانى.

        ۶٫ اروپا در قرون وسطى‏
        زن در اروپاى قرون وسطى از هیچ گونه حقوقى برخوردار نبود و در این دوران اگر چه زنان به کار کشاورزى مى‏پرداختند امّا نه به عنوان مالک، بلکه به عنوان افرادى مملوک براى دیگران کار مى‏کردند. در سال ۵۸۶ میلادى کنفرانسى در فرانسه براى بررسى این موضوع منعقد شد که آیا زن بشر است یا نه و در نهایت به این نتیجه رسیدند که زن بشرى است که فقط براى خدمت به مردان خلق شده است.

        در قرون وسطى، جوامع اروپایى براى زنان حق اشتغال قائل نبودند و در ابعاد دیگر نیز زنان از حقوق اجتماعى و مالى محروم بودند. اروپا در قرون وسطى یکى از سیاه‏ترین و زشت‏ترین دوران حیات بشرى را پشت‏سر گذاشت.

        ۷٫ عصر انقلاب صنعتى تا امروز
        آغاز «انقلاب صنعتى» در اروپا سال ۱۷۶۰ میلادى بود و انگلستان نخستین جامعه‏اى بود که خصلت صنعتى به خود گرفت و به مرکزى براى نوآورى‏هاى فنى و اقتصادى و پیشرفت تکنولوژى تبدیل شد.

        شکل‏گیرى جوامع صنعتى و ایجاد بازار کار جدید، موجب اشتغال زنان در بخش صنعت شد و از طرف دیگر باعث کاهش نقش خانواده شد. در جامعه‏هاى صنعتى، بسیارى از عملکردهاى سنّتى خانواده از بین رفته یا به شدت دگرگون شده است. اشتغال زنان در این دوره به منظور تکریم و بالا بردن منزلت زن نبوده و فقط جوامع صنعتى درصدد برطرف کردن نیاز خود به نیروى کار ارزان بودند. بر اساس آمار، تقریباً در تمام جامعه‏هاى صنعتى درآمد زنان به میزان قابل ملاحظه‏اى کم‏تر از درآمد مردان است.
         


        اشتراک‌گذاری/ارسال

      • به روز شده ها
        • دولت: شبکه ملی دولت زنان وزارت کشور راه‌اندازی می‌شود
        • واحدهای تابعه، نهادها و سازمان ها: انتقاد قوه قضاییه به لایحه «منع خشونت علیه زنان»
        • تحقیقات و مطالعات: نقش و جایگاه زن در جمهوری اسلامی ایران
        • گفته ها : زهرا شجاعی: اصولگریان نسبت به اصلاح‌طلبان حمایت بیشتری از زنان انجام می‌دهند
        • راهبردها: سومین نشست اندیشه های راهبردی با موضوع زن و خانواده
        • دولت: ابتکار: عدالت جنسیتی به معنای دسترسی برابر مردان و زنان به تمام خدمات توسعه‌ای دولت است
        • تحقیقات و مطالعات: بن مایه های همبستگی ملی در قانون اساسی
        • : به نام "توانمندسازی زنان" به کام بیگانان در نفوذ
        • مجلس و شورای شهر: تجربه موفق مجلس پنجم در فعالیت کمیسیون زنان/ لزوم پیش‌بینی ساختارهای حکومتی در حوزه زنان
        • مجلس و شورای شهر: خلاء وجود سازمان امور زنان و خانواده در کشور
        آمار و اطلاعات