
نگاه رییسجمهوری آینده به زنان انسانی باشد
زنان در این سالها که رشد، کارآمدی و توانمندیهای فردی، علمی و از همه مهمتر سلامت مالی و اخلاقی خود را نشان دادهاند، بلوغ سیاسی و فردی خود را به اثبات رساندهاند. به رغم این واقعیت متاسفانه سهم آنان در همه این سالها از مراکز قدرت چیزی نزدیک به صفر بوده است که این امر به دور از عدالت است.
۱۰ روز دیگر به انتخابات ریاستجمهوری یازدهم مانده و این فعالان حقوق زناناند که دارند کمکم از نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری میخواهند که سکوت چند هفته ایشان را درباره زنان بشکنند. بعد از آنکه دو روز پیش نمایندگان امور زنان نامزدهای ریاستجمهوری درباره مسائل مربوط به زنان مناظرهای را برگزار کردند، حالا کمکم زنان جامعهشناس و فعال در حقوق زنان، خواستههایشان را به گوش نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری میرسانند.
اعضای ائتلاف اسلامی زنان و جامعه زینب، جزو زنانیاند که در چند روز گذشته و بعد از انتشار دو بیانیه دراینباره، نظراتشان را درباره وضعیت کنونی زنان ایرانی و خواستههایشان برای بهتر کردن مسائل مربوط به آنان اعلام میکنند. به همین دلیل هم روز شنبه گذشته اعضای ائتلاف اسلامی زنان نشست خبری را در محل این ائتلاف برگزار کردند و نظراتشان را با رسانهها درمیان گذاشتند.
به گزارش بهار در بیانیه دوم این ائتلاف که انتظارات و مطالبات زنان از ریاستجمهوری در آن مطرح شده، آمده است: «زنان در این سالها که رشد، کارآمدی و توانمندیهای فردی، علمی و از همه مهمتر سلامت مالی و اخلاقی خود را نشان دادهاند، بلوغ سیاسی و فردی خود را به اثبات رساندهاند. به رغم این واقعیت متاسفانه سهم آنان در همه این سالها از مراکز قدرت چیزی نزدیک به صفر بوده است که این امر به دور از عدالت است. پایبندی به اصول انقلاب و ضرورت ایجاب میکند که با واقعنگری به موقعیت زن در جامعه کنونی و جامعه جهانی با تعیین اهداف، راهکارها و برنامهریزیهای صحیح جهت حل مشکلات زنان و پیشگیری از آسیبهایی که هویت فردی زنان، جامعه و خانواده را تهدید میکند بهطور جدی وارد عمل شد. ایجاد زمینههای شناخت دقیقتر و شفافتر از کسانی که زمان انتخابات قدم به صحنه میگذارند و انتخاب افراد براساس برنامه از نشانههای بلوغ سیاسی جامعه است و انتخاب افراد اصلح شعار عدالت خواهی را به عمل نزدیکتر میکند.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «ائتلاف اسلامی زنان بر این باور است که جامعه و بهطور خاص، جامعه زنان نیازمند است قبل از انتخاب کردن نگرشها، اهداف و برنامههای نامزدهای ریاستجمهوری را در ارتباط با مسائل مربوط به خود بداند تا فرصت نشان دادن بلوغ سیاسی خود را با انتخاب دقیقتر و آگاهانهتر داشته باشد.»
سهیلا جلودارزاده، نماینده پیشین مجلس، توران ولیمراد، دبیر ائتلاف اسلامی زنان، مرضیه قاسمپور، وکیل، بدرالسادات میرموسوی، مسئول شاخه زنان حزب اعتمادملی و بقیه اعضای ائتلاف اسلامی زنان از کسانی بودند که در این نشست خبری حضور داشتند.
سهیلا جلودارزاده، نماینده دورههای پنجم، ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی در ابتدای این نشست با بیان اینکه هدف ما این نبوده که زنان رییسجمهور و وکیل و وزیر بشوند که جایگاه دنیایی را بگیرند، گفت: «بلکه اگر افتخار میکنیم به این دلیل است که میبینیم حضرت فاطمه و حضرت زینب هم در دورههایی مدیریت جامعهشان را به دست میگرفتند پس در عصر ما هم زنان میتوانند حتی با رقابتهای سخت و سنگین از موانع عبور کنند. برخورد یکی از اعضای شورای نگهبان با یک نامزد زن بسیار تاسفبار و مغایر کرامت انسانی زنان بود. ثبتنام زنان برای انتخابات ریاستجمهوری باید از افتخارات نظام باشد، نه اینکه به این شکل با آنها برخورد شود.»
جلودارزاده که رییس اتحادیه زنان کارگر هم است، درباره سیاستهایی که در چندسال گذشته برای زنان کشور اجرا شده هم حرفهایی برای گفتن داشت: «یکی از سیاستهایی که در یکیدوسال اخیر زیاد درباره آن حرف زده میشود، سیاست افزایش جمعیت است. در این سالها ما دیدهایم که سیاستهایی برای برگرداندن زنان به خانه و فرزندآوری بیشتر اجرا شده است و این در حالی است که اگر علمی به این موضوع نگاه کنیم، شرایط امروز کشور ما اجازه افزایش جمعیت را نمیدهد و اتفاقا در این شرایط، ضرورت کنترل موالید برای ما بیشتر است زیرا اگر ما میخواهیم با کشورهای توسعهیافته رقابت کنیم باید سیاست کنترل موالید را همچنان دنبال کنیم.» جلودارزاده طرفداران سیاست خانهنشینی زنان را به توسعه اشتغال برای زنان و تشویق کممصرفی در آنها توصیه کرد. او همچنین از زنانی که در ستادهای انتخاباتی نامزدهای ریاستجمهوری فعالیت میکنند خواست که در صورت برنده شدن نامزدشان در انتخابات ریاستجمهوری، دنبالهرو سیاست «زنان علیه زنان» نباشند و وعدههای رییسجمهور را درباره زنان به او یادآوری کنند.
توران ولیمراد، دبیر ائتلاف اسلامی زنان هم در ادامه این نشست خواستههای زنان از رییسجمهور بعدی را مطرح کرد. او با بیان اینکه زنان در این سالها رسانهای برای بیان خواستههایشان نداشتهاند، گفت: «زنان آنجا هم که بلندگو داشتهاند باید حرفهای مدیران بالادستی را بازگو میکردند و اگر آنها را بیان نمیکردند آن جایگاه از آنها گرفته میشده است.» او یکی از مشکلات اصلی زنان را در سالهای گذشته، مسائل اقتصادی مربوط به آنان دانست: «امنیت اقتصادی زن در خانواده از موضوعات مهمی است که مورد غفلت واقع شده است. بسیاری از مشکلات در خانواده از اینجا ناشی میشود که زن برای خودش حق تصمیمگیری قائل است اما حمایت قانونی نمیشود و فرهنگسازی هم در این زمینه وجود ندارد، بنابراین در خانه فضای متشنج و ناآرامی ایجاد میشود.»
این فعال حقوق زنان در ادامه گفت که دولت آینده موظف است فرصتهای لازم را برای حضور زنان در جامعه فراهم کند: «دولت موظف به فرصتسازی برای افراد جامعه است و این خود شهروندان هستند که باید انتخاب کنند چه محیطی برای کار کردن آنها خوب است و چه محیطی بد. اگر در حال حاضر فرصتهای شغلی مناسب برای زنان وجود ندارد، مقصر اصلیاش دولتها هستند و ما توصیه میکنیم که دولت آینده از ظرفیت دانشآموختههای زنان که فرصت ملیاند، استفاده بیشتری کند.»
ولیمراد معتقد است «تا زمانی که کسانی به نام زنان حرف میزنند و مراکز زنان را در اختیار دارند، در جهت رفع تبعیض از زنان کار نکنند، مشکلات نه تنها حل نمیشود بلکه به آنها اضافه خواهد شد.»
زهرا نژادبهرام، یکی دیگر از اعضای ائتلاف اسلامی زنان هم در ادامه این نشست گفت که زنان ایرانی در برهه زمانی کنونی به این نگاه رسیدهاند که فقط نباید مادر باشند: «مادری یکی از نقشهایی است که زنان در خانواده و جامعه برعهده دارند و نباید نگاه زنان فقط به نقشهای مادری خلاصه شود. زنان نیمی از جمعیت کشور و جزو سرمایههای این کشورند و باید نگاه به آنها به عنوان انسانهای صاحب تفکر باشد، نه ماشین جوجهکشی.»
مرضیه قاسمپور، حقوقدان هم در ادامه این نشست گفت «اکنون مطالبات زنان تنوع پیدا کرده و کسی که میخواهد کرسی ریاستجمهوری را بگیرد، باید شناخت جامعی از خواستههای آنها داشته باشد.» این عضو ائتلاف اسلامی زنان یکی دیگر از مشکلات زنان را نداشتن تشکیلات منسجم و منظم دانست: «مراکز فعال کنونی در حوزه زنان فاقد مدیریت توانمندند، در حالی که اگر نهادی مانند وزارتخانه زنان وجود داشته باشد که از افراد متخصص در این زمینه استفاده کند شاید بتوان مشکلات این حوزه را در یک قالب واحد ارائه و برای رفع آنها چارهاندیشی کرد. وزارتخانه زنان که بحث آن در کشور ما مطرح شده اما به فراموشی سپرده شده است، در چند کشور وجود دارد و موفق عمل کرده، در اینجا هم شاید اگر شخصیتهای مرتبط با موضوع و متخصص در آن حضور داشته باشند، این نهاد بتواند به رفع تبعیض علیه زنان کمک کند.»